O Mszy świętej łacińskiej
Msza święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego celebrowana jest z Mszału Rzymskiego św. Piusa V i ponownie wydanego przez św. Jana XXIII w 1962 r., zgodnie z wolą św. Jana Pawła II wyrażoną w dokumencie Ecclesia Dei (1988), Benedykta XVI w liście apostolskim Summorum Pontificum w 2007 r. oraz aktualnie na podstawie warunków określonych w liście apostolskim Traditionis Custodes wyrażonych w 2021 r. przez papieża Franciszka.
Msza święta w rycie rzymskim swoimi początkami sięga apostolskiej Tradycji pierwszych wieków, rzymskiego, łacińskiego, chrześcijaństwa. Ryt ten skodyfikowany przez papieża św. Damazego (366-384) i św. Grzegorza I Wielkiego (590-604), po soborze Trydenckim (1545-1563), został dany przez papieża św. Piusa V (1566-1572) całemu Powszechnemu Kościołowi.
W XX w., po Soborze Watykańskim II (1962-1965) i reformie liturgicznej, ryt ten zwany: tradycyjnym, gregoriańskim, łacińskim, trydenckim, klasycznym, starym, nadal jest pielęgnowany przez środowiska i wspólnoty katolików, duchownych i świeckich, którzy swoją duchowość opierają również na celebracji Mszy Świętej sprzed reformy liturgicznej z 1970 roku.
Dokumenty papieskie
Traditionis custodes (2021) - tekst pol
